سنتز نانو ذرات کیتوسان و کاربرد آن در جذب یون های فلزی سرب از محلولهای آبی

استفاده از بیوپلیمرها به دلیل تجزیه پذیری زیستی و کم هزینه بودن، برای حذف فلزات سنگین از آب و فاضلاب مورد توجه واقع شده است. کیتوسان، پلیمری آب دوست و کاتیونی است که از حذف گروههای استیل کیتین در محیط بازی به دست می آید و به عنوان یک جاذب معروف به طور گسترده برای حذف فلزات سنگین به کار می رود. در مطالعه حاضر میزان حذف یون های فلزی سرب از محلولهای آبی توسط نانو ذرات کیتوسان مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور نانو ذرات کیتوسان از اتصال عرضی کیتوسان با اسید مالئیک سنتز شدند. مشخصات جاذب سنتز شده با طیف سنجی مادون قرمز، میکروسکوپ الکترونی پیمایشی آنالیز گردید. اندازه نانو ذرات در محدوده 65 تا250 نانومتر تعیین شد. آزمایش های جذب در سیستم ناپیوسته و در دمای اتاق برای بررسی اثر پارامترهایph، غلظت اولیه فلز و مقدار جاذب بر فرایند جذب انجام شد. بهینه سازی جذب با ph اولیه محلول از 3 تا 6 ، غلظت اولیه یون فلزی از 10 تا 100 میلی گرم در لیتر و مقدار جاذب از 1 تا  7/5 گرم در لیتر بررسی گردید. تحت این شرایط بیشینه ظرفیت در جذب غلظت اولیه 100 میلی گرم در لیتر، ph برابر 6 و مقدار جاذب 2/5 گرم در لیتر به دست آمد. حداکثر حذف مؤثر در غلظت 10 میلی گرم در لیتر سرب برابر 86 درصد به دست آمد. داده های جذب سطحی با مدل های هم دمای لانگمیر و فروندلیچ مورد بررسی قرار گرفت. بیشینه مقدار جذب برای pb(ii) توسط مدل لانگمیر 25/8 میلی گرم بر گرم به دست آمد.